Maartje is op 6 december 2016 overvallen in het tankstation waar zij werkt. De emoties en de herinneringen hier aan achtervolgen haar nog tot op de dag van vandaag. Vaak weten mensen niet wat een gebeurtenis als deze achteraf met het slachtoffer doet en weten de daders niet in wat voor ellende zij het slachtoffer wel niet brengen. Jullie doeleinde was alleen het geld, maar zij, zij moet hier de rest van haar leven mee zien te leven.
Terwijl Maartje met haar rug naar de deur stond zwaaide deze hard open, ze draaide zich snel om en stond oog in oog met het pistool wat op haar was gericht. Zonder na te denken drukte Maartje op de rode alarm knop zonder dat de overvaller dit zag. Toevallig heeft zij een week voor de overval nog een filmpje bekeken op de website van het bedrijf waar zij werkt, waar word uitgelegd wat je moet doen tijdens een overval. Puur toeval of meant to be? Hij had een bivakmuts op, maar ze moest hem in de ogen kijken, ze moest zijn ogen zien! Heel bewust keek zij van het pistool, recht in de ogen van de overvaller. Die agressieve ogen, die ogen vol met haat, krijgt zij nu nog niet uit haar hoofd. Iedere nacht ziet zij nog zijn ogen in haar dromen, in haar nachtmerries!
Op automatische piloot deed ze exact wat de overvaller haar vroeg. Het leek wel alsof het allemaal één grote nachtmerrie was. Alsof haar dit niet overkwam en zij in een soort waas alles beleefde. Vervolgens rende de overvaller naar buiten om met zijn partner die buiten de wacht stond te houden er vandoor te gaan. Uit paniek rende Maartje naar buiten om hulp te vragen, maar er was niemand! Een klant die langs reed en haar buiten zag staan vertrouwde de situatie niet helemaal en draaide de auto om naar het tankstation. Maartje die zelf last heeft van astma was heftig aan het hyperventileren en voelde de grond onder haar voeten niet meer. Al gauw kwamen er vele politieauto’s aangereden en werd er een ambulance voor haar gebeld. Terwijl zij op de grond zat voelde zij zich op dat moment zo ontzettend klein en machteloos!
De jongens zijn ondertussen opgepakt en bleken pas 15 jaar te zijn! Aangezien zij uit hetzelfde dorp komen als Maartje bleef zij zichzelf iedere keer afvragen of zij hem zag. Ze wist niet wie het was dus het kon letterlijk iedere jongen zijn! Die angst bleef haar zo achtervolgen dat zij besloot om contact op te nemen met slachtofferhulp en te vragen om haar dader die de pistool op haar had gericht te zien. Dit vond ik zo ontzettend sterk van haar. Niet iedereen heeft de moed om zijn of haar dader recht in de ogen aan te kijken en hem te vertellen wat hij heeft aangericht! Samen met haar regio manager liep zij een vergaderzaal binnen waar een bemiddelaar al aanwezig was. Wanneer hij binnen kwam lopen en zij hem recht in zijn gezicht keek barstte Maartje in tranen uit! Eén van de eerste dingen die hij zei was; “ik zie je angst voor mij in je ogen en het spijt me”.
Haar man en haar ouders zijn de afgelopen maanden haar steun en toeverlaat geweest en betekenen nog meer dan ooit de wereld voor haar! Niet iedereen begrijpt wat een impact een overval op iemand kan hebben. De angst blijft en drukke plekken probeert ze maar zoveel mogelijk te vermijden. Maartje je hebt geen idee hoe sterk ik jou in je schoenen vind staan. Niet iedereen uit zijn of haar gevoelens zoals jij dat doet! Vol met emotie vertel jij jouw verhaal. Het voelde voor mij een beetje alsof ik erbij was. Ik denk echt dat veel mensen niet weten wat een impact een overval wel niet kan hebben. En het feit dat je hem in de ogen aan hebt durven te kijken en hem hebt verteld hoeveel pijn hij je wel niet heeft gedaan vind ik echt heel knap! En zoals je het zelf zegt “Vergeven en vergeten zal ik nooit, maar ik hoop wel dat hij verder kan gaan met zijn leven”. En ik hoop dat jij ook verder kan gaan met je leven Maartje en ik wens je heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd!
Leave a Comment