mijn grote vriendJe kon toch geen genoeg van me krijgen he? Je kon me zoals je de afgelopen paar maanden hebt gedaan toch niet laten gaan he? Waarom laat je mij niet gewoon lekker met rust en zoek je geen ander slachtoffer? Waarom verpest ja al die zogenaamd ‘leuke’ weekenden voor mij? De weekenden wanneer ik juist zoveel leuke dingen gepland had staan. De weekenden waar ik zo ontzettend naar heb verlangd na een hele week hard gewerkt te hebben. Die weekenden, die leuke moment heb jij letterlijk van mij afgenomen!

Je komt op me af als een storm, maar vertikt het om weer weg te gaan. Ik haat je, ik haat je zo!

Jij mijn grote monster vriend verstikt me, benauwd me en komt op de meest onverwachte momenten. Juist wanneer ik het idee had compleet van je af te zijn. Juist wanneer ik me weer zo lekker in mijn vel voel besluip je me, zoals alleen jij dat kan. Die complete onmacht, die bijna ondraaglijke pijn, die controle verlies…ik voel me zo machteloos bij jou. Die sterke persoon die ik normaal ben? Die persoonlijkheid waar ik juist zo van hou? Dat is wat je mij in die momenten, in die ellendige uren van me af neemt, maar weet dit mijn grote vriend, ik kan jou aan! Ik zal je hoe dan ook aan kunnen!

Jij bent niet eens iets. Zoals anderen dat zeggen ben jij pure fictie, je zit puur en alleen in mijn hoofd. Wanneer ik eindelijk een manier heb gevonden om van jou af te komen, jij hufter dan zal ik jou verslaan zoals niemand anders dit kan! Jij bent mijn kryptoniet! Laat me voor nu alleen met rust, laat me voor nu alleen verder gaan…

Written by Sadaf